آموزش حوضه های CG

آموزش گرافیک، برنامه نویسی و حوضه های CG

آموزش گرافیک، برنامه نویسی و حوضه های CG

آموزش ها مرتبط با حوضه CG هستند

پربیننده ترین مطالب
پیوندهای روزانه

ا سلام به دوستان عزیز در وبلاگ neetbook، بخش چهارم از قسمت هشتم سری آموزشی سی شارپ را با هم آغاز می کنیم. در بخش قبلی به بررسی کلی حلقه ها و دستور for پرداختیم. در بخش چهارم که بخش آخر قسمت هشتم می باشد، به بررسی دستورات while و do-while پرداخته و حلقه های نامحدود یا infinite-loops را با هم بررسی خواهیم کرد.همانطور که در بخش قبلی گفتیم، حلقه ها برای تکرار اجرای یک یا چند دستور مورد استفاده قرار می گیرند. یکی از دستوراتی که با آن می توانیم در کد حلقه ایجاد کنیم دستور for می باشد که در بخش قبلی با این دستور آشنا شدیم. دستور بعدی دستور while می باشد. تفاوت این دستور با دستور for در این است که در ساختار while عملیات تعریف متغیر انجام نمی شود و تنها یک شرط را برای خروج از حلقه باید مشخص کنیم. ساختار کلی دستور while به صورت زیر است:

در دو بخش قبلی به بررسی دستوران کنترلی پرداختیم. در بخش سوم از قسمت هشتم سری آموزشی، به بررسی حلقه ها و دستور for خواهیم پرداخت. اما حلقه ها چه کاربردهایی دارند؟ خیلی از اوقات، نیاز داریم قطعه ای از کد چندین بار تکرار شود. برای مثال، فرض کنید میخواهیم اعداد 1 تا 100 را چاپ کنیم. راه حل چیست؟ صد بار پشت سر هم دستور Console.WriteLine را بنویسیم؟؟؟!!! صد در صد اینطور نیست. در اینجور مواقع باید از حلقه ها استفاده کنیم. حلقه ها به ما این قابلیت را می دهند که دستوراتی را به تعداد دلخواه تکرار کنیم. حلقه ها را در دو بخش مورد بررسی قرار خواهیم داد. در بخش اول به بررسی دستور for پرداخته و در بخش بعدی به بررسی دستورات while و do-while می پردازیم. در ابتدا، ساختار کلی دستور for را با هم بررسی می کنیم. بوسیله دستور for می توان یک قطعه از کد را تعداد دلخواهی که مد نظر داریم اجرا کنیم. ساختار کلی این دستور به شکل زیر است:

در ادامه سری مباحث آموزش زبان برنامه نویسی سی شارپ، در این قسمت مباحث مربوط به دستورات کنترلی را ادامه خواهیم داد. در قسمت قبلی به بررسی دستور if پرداختیم. در این قسمت قصد داریم که با دستور switch و نحوه استفاده از آن در برنامه هایمان آشنا شویم. اما پیش از شروع، به قسمت قبل برمی گردیم. در قسمت قبل گفتیم که با دستور if می توانیم نسبت به کنترل روند اجرای برنامه بر اساس حالت های مختلف اقدام نماییم. به دستور زیر دقت کنید:

var name = Console.ReadLine();
if(name == "mobin")
{
    Console.WriteLine("Hello mobin!");
}
else if(name == "neetbook")
{
    Console.WriteLine("Welcome to neetbook.blog.IR");
}
else if(name == "Information Technology")
{
    Console.WriteLine("Just neetbook.blog.ir");
}

با سلام به همه دوستان عزیزم در وبلاگneetbook .  با قسمت هشتم از سری آموزشی زبان سی شارپ در خدمت شما هستم. در ادامه مباحث مقدماتی سری آموزشی، قصد داریم با دستورات کنترلی، شرط ها و حلقه ها آشنا شویم. به دلیل حجم زیاد مطالب، قسمت هشتم به چهار بخش زیر تقسیم خواهد شد:

  1. بخش اول: آشنایی با دستور if
  2. بخش دوم: آشنایی با دستور switch
  3. بخش سوم: آشنایی با دستور for
  4. بخش چهارم: آشنایی با حلقه های while و do - while

در قسمت های قبلی سری آموزشی سی شارپ، با انواع نوع های داده آشنا شدیم. در ادامه قصد داریم به بررسی انواع عملگرهای زبان سی شارپ بپردازیم. عملگرها، علامت هایی هستند که بر روی یک یا چند عبارت کار خاصی را انجام می دهند. برای مثال عملگر + در زبان سی شارپ برای جمع دو عدد یا پیوند دو رشته استفاده می شود. تعداد عملگرهای موجود بسیار زیادند که در این قسمت ما پنج دسته از عملگرها را بررسی خواهیم کرد و در انتها به بررسی حق تقدم عملگرها خواهیم پرداخت:

  1. عملگرهای محاسباتی
  2. عملگرهای رابطه ای
  3. عملگرهای منطقی
  4. عملگرهای بیتی
  5. عملگرهای انتصاب

در قسمت قبلی آموزش با توضیحاتی ابتدایی، با شیوه تعریف و استفاده از متغیرها در زبان سی شارپ آشنا شدیم. در ادامه قصد داریم به بررسی انواع نوع داده (Data Types) در زبان سی شارپ بپردازیم.

هنگام نوشتن یک برنامه سی شارپ ما به نوع های داده مختلفی برای ذخیره مقادیر مختلف نیاز داریم. این مقادیر می توانند به صورت رشته ای یا به صورت عددی باشند. در قسمت قبلی با نوع داده رشته ای یا string آشنا شدیم. در ادامه تک تک نوع های داده اولیه یا Primitive Data Types را در زبان C# بررسی خواهیم کرد.

اما قبل از شروع ذکر یک نکته ضروری است. زبان سی شارپ یک زبان Strongly-Typed است. برای این واژه معادل فارسی مناسب پیدا نکردم، اما مفهوم آن به این شرح است، هر متغیری که شما در زبان سی شارپ تعریف می کنید، حتماً باید نوع داده آن مشخص باشد. برای مثال، در زبان Visual Basic یک نوع داده به نام Variant وجود دارد که می توان در آن هر نوع مقداری را ذخیره کرد. اما در زبان سی شارپ هر متغیری نوع مشخصی دارد. برای مثال، شما نمی تواند در یک نوع داده عددی، یک رشته را ذخیره کنید یا بالعکس.

خوب، به ادامه مبحث متغیرها می پردازیم. همانطور که در قسمت قبل گفتیم، شیوه تعریف یک متغیر رشته ای در زبان سی شارپ به صورت زیر است:

string weblog = "neetbook.blog.ir";

در قسمت های قبلی با ساختار اولیه برنامه های سی شارپ و محیط کنسول به صورت مقدماتی و همچنین کامپایلر زبان سی شارپ آشنا شدیم. در این قسمت قصد داریم موارد زیر را با هم بررسی کنیم:

  1. دستورات اولیه محیط Console
  2. متغیرها و شیوه تعریف و استفاده از آنها
  3. آشنایی با دستورات یا Statements
  4. شیوه نوشتن یادداشت (Comment) در کدها

با عرض سلام به همراهان با قسمت چهارم سری آموزشی زبان سی شارپ در خدمت شما عزیزان هستم.در قسمت قبلی، با نوشتن یک برنامه ساده با محیط Visual Studio و چگونگی اجرای برنامه های نوشته شده به زبان سی شارپ آشنا شدیم. در ادامه به بررسی ساختار برنامه های سی شارپ و نحوه کامپایل و اجرای برنامه ها خواهیم پرداخت.در قسمت قبل کدهایی را در فایل Program.cs نوشتیم. در این قسمت می خواهیم در مورد این فایل و محتویات آن بیشتر صحبت کنیم. اگر به خاطر داشته باشید محتویات فایل Program.cs به صورت زیر بود:

        static void Main(string[] args)
        {
            Console.WriteLine("Hello neetbook.blig.ir");
            Console.WriteLine("Press any key to exit...");
            Console.ReadKey();
در حال حاضر قسمت اصلی که باید به آن توجه کنیم بخش زیر است:

با عرض سلام خدمت دوستان عزیز، با قسمت سوم از سری آموزشی سی شارپ در خدمت شما عزیزان هستم. در دو قسمت قبلی، با ساختار .NET Framework و نحوه عملکرد آن آشنا شدیم. در قسمت سوم قصد داریم تا به بررسی اولیه محیط Visual Studio پرداخته و با بعضی از قسمت های این محیط که برای ایجاد برنامه های ما لازم هستند آشنا شویم. Visual Studio محیطی می باشد که روند نوشتن و خطایابی برنامه ها را برای برنامه نویسان ساده می کند. به این محیط IDE نیز می گویند. IDE مخفف کلمات Integrated Development Environment می باشد که مجموعی ای از ابزارها را در اختیار برنامه نویس قرار می دهد تا عملیات توسعه نرم افزار ها برای آنها آسان تر شود. معمولا" ابزارهای رایج در IDE ها عبارتند از:

  1. ویرایشگر کد یا Source Code Editor
  2. ابزارهای خودکارسازی Build یا Build Automation Tools
  3. خطایاب یا همان Debugger

اگر شما با زبان جاوا و یا C++ کار کرده باشید با محیط های توسعه دیگر آشنایی دارید. برای مثال برای جاوا از IDE هایی مثل NetBeans و یا EClips و برای زبان C++ از محیط هایی مثل Code::Blocks می توان استفاده کرد. Visual Studio نیز یک IDE می باشد که در آن می توان به زبان هایی مثل ++C و Visual Basic و C# و ... برنامه نوشت. از این قسمت آموزش هر جایی که به کلمه IDE برخوردید، منظور همان Visual Studio می باشد.اما در بخش معرفی ابزارهای مورد نیاز، لینک دانلود Visual Studio قرار داده شد که دوستان می توانند از طریق همان لینک VS را دانلود کنند. بعد از دانلود و نصب، و اجرای VS محیط زیر را مشاهده خواهید کرد:

افرادی که قبل از عرضه .NET Framework کار برنامه نویسی انجام داده باشند، با مفهومی به نام COM آشنایی دارند. COM یا Component Object Model تکنولوژی بود که مایکروسافت برای نوشتن برنامه های تحت ویندوز ارائه داده بود. اگه با Visual Basic نسخه 6 به قبل برنامه نوشته باشید با این تکنولوژی آشنایی دارید. COM این قابلیت رو به اجزای مختلف نرم افزار میداد که با همدیگه ارتباط داشته باشند. نوشتن کامپوننت های Re-Usable و لینک کردن بخش های مختلف نرم افزار به همدیگه از کاربرد های COM بود. زبان هایی مثل C++، Visual Basic قابلیت استفاده از COM رو فراهم می کردند. اما برنامه نویسانی که از COM استفاده می کردند مشکلاتی هم روبروشون قرار داشت. برای مثال، مدیریت حافظه یکی از مسائلی بود که برنامه نویس ها باهاش درگیر بودند. همچنین مشکلات فایل های DLL و استفاده از این فایل ها در سیستم مقصد از دیگر مشکلات تکنولوژی COM بود که در ادامه سری مقالات به تفصیل در مورد مسائل COM و راه حل های .NET خواهیم پرداخت. در سال 1990 مایکروسافت پروژه دات نت رو برای رفع مشکلات COM استارت زد و در سال 2002 به صورت رسمی .NET رو ارائه داد. در حقیقت .NET Framework لایه ای هست که بر روی روی COM قرار گرفته و دسترسی به سرویس های ویندوز و کامپوننت های اون و راحت تر کرده. تا این لحظه نسخه های زیر از دات نت ارائه شده:

  1. نسخه 1.0 در سال 2002
  2. نسخه 1.1 در سال 2003
  3. نسخه 2.0 در سال 2005
  4. نسخه 3.0 در سال 2006
  5. نسخه 3.5 در سال 2007
  6. نسخه 4.0 در سال 2010
  7. نسخه 4.5 در سال 2012
  8. نسخه 4.5.1 در سال 2013
  9. نسخه 4.5.2 در سال 2014

نسخه مورد استفاده در این سری، نسخه آخر یعنی 4.5.2 هست که به همراه Visual Studio 2013 ارائه شده.